Tüketim toplumunun bir parçası olmuş sayıyorum kendimi diğerleri gibi. Artık sürekil yok eden, sadece alan ve değerlendirmeyen insanlar haline geldik. Artık en önemli şeyin şöhret ve zenginlik olduğunu empoze etmeye çalışan bir kültür edindik kendimize. Ne acı değil mi?
Oysa ki bu yeryüzüne ait olan biziz, o bize değil! Her geri dönüş aslında özümüze, kendimize dönüş mutsuzluğa değil.
Bakın etrafınıza, sizce kimlerdir en mutlu insanlar? Kimler tüketerek daha mutlu oluyor? Benim gördüğüm gerçek mutlulukların sahipleri başkalarına yardım ederek yaşadıkları çevreye-topluma katkıda bulunan insanlar. Birşeyler tüketmekle değil elindekini azaltarak-yeniden kullanarak doyuma eren insanlar…
Hepimiz biliyoruz ki, mutlu ve daha sağlıklı bir yaşam için dünyayı iyileştirmek sadece geri dönüşüm ile mümkün.
